‘Elke ochtend sta ik zó gelukkig op. Wakker worden betekent dat ik nog leef, dat mijn gezin nog leeft. Veel Gazanen worden immers gedood in hun slaap”, zegt Fadi Abu Shammala, directeur van een netwerk van culturele ngo’s in Gaza en vader van drie zonen, in een gesprek via WhatsApp. Tijdens dat gesprek klinkt tot viermaal toe een luide explosie op de achtergrond. Abu Shammala schrikt telkens, maar herneemt na elke knal sneller het gesprek. „Zolang we het horen, is het goed. De explosie die je uiteindelijk doodt, die hoor je niet.”
Normaal woont hij met zijn gezin in Gaza-stad, maar omdat het daar al weken te onveilig is, verblijft hij met vrouw en kinderen bij zijn ouders in hun appartement in het vluchtelingenkamp van Khan Younis, in het zuiden van de Gazastrook. Israël riep burgers op het noorden van Gaza en Gaza-stad te ontruimen, en te evacueren naar het zuiden van de smalle, dichtbevolkte kuststrook. Maar ook in Khan Younis is niemand veilig, zegt Abu Shammala.
Lees ook
dit persoonlijke verslag van Fadi Abu Shammala over zijn vlucht uit Gaza-stad
Strooibriefjes
De fundamentalistische beweging Hamas houdt meer dan tweehonderd gijzelaars vast in de Gazastrook. Het Israëlische leger riep burgers in Gaza via strooibriefjes op om informatie over het lot van de gijzelaars te verstrekken. Wie in staat is dit te doen, krijgt in ruil de garantie dat Israël probeert zijn woning en leven te sparen.
Hulp die Gaza binnenkomt is zwaar ontoereikend. Woensdag waren er volgens UNRWA, het VN-agentschap dat Palestijnse vluchtelingen bijstaat, 54 vrachtwagens met hulpgoederen de Gazastrook binnengereden via Rafah, de zuidelijke grenspost met Egypte. De Verenigde Naties schatten echter dat er minstens honderd vrachtwagens per dag nodig zijn om in de dringende noden te voorzien. Zo’n 629.000 ontheemden worden opgevangen in gebouwen van de VN.
In een telefoongesprek bevestigt UNRWA dat de distributie van hulpgoederen bijzonder moeizaam verloopt. De VN-organisatie is aangewezen op bestaande voorraden, terwijl de schaarse voedselhulp die de Gazastrook binnenkomt veelal bestaat uit droge voeding (bijvoorbeeld linzen), niet bruikbaar zonder water en elektriciteit. De bakkers in het zuiden van de Gazastrook hebben bloem gekregen, maar het brandstoftekort speelt ook hen parten bij het bakken van brood. Verschillende bakkerijen in Gaza zijn gebombardeerd.
Speelgoedgitaar
Vlak na de start van de vijandelijkheden sloeg Fadi Abu Shammala’s familie een ruime voorraad blikvoeding in. „Dat is nuttig, omdat je er geen koelkast voor nodig hebt”, vertelt hij aan de telefoon. Maar terwijl de dagen voorbijkruipen, slinkt ook die voorraad, net als de voeding in de rekken van de supermarkt. „Eerder deze week reed ik naar Mecca Mall, een grote supermarkt in het zuiden van Gaza”, vertelt Abu Shammala. „Niets van het lijstje dat mijn vrouw me meegaf, kon ik kopen. Ik vond geen melk, geen mineraalwater. Ik kocht enkel wat koekjes, en een speelgoedgitaar voor onze jongste zoon.”
Lees ook
deze fotoserie over dagelijks leven in Gaza
In plaats van water drinkt Fadi Abu Shammala al dagen melk met aardbeiensmaak. „Een luxe”, zegt hij, omdat veel andere gezinnen geen geld hebben om bij gebrek aan water melk met fruitsmaak te kopen. Hij heeft enkele uren per dag toegang tot stroom en internet. Hij laadt dagelijks de batterij van een auto op met de energie van twee zonnepanelen op het dak van het appartementsgebouw. „Maar ziekenhuizen”, vertelt hij, „hebben veel krachtiger energie nodig en zijn aangewezen op noodgeneratoren.”
Een derde van de ziekenhuizen in Gaza is al gesloten, onder meer door een gebrek aan medicijnen en brandstof voor de generatoren. Van de 22 gezondheidscentra van UNRWA waren er donderdag in het centrale deel van de Gazastrook, in Khan Younis en in Rafah nog acht actief.
